Het stof van de coronacrisis is nog niet helemaal gaan liggen, maar toch regent het al evaluaties van de aanpak van de crisis in België en in andere landen. Maar welke lessen trekt Europa uit deze crisis?
“Een versnipperd beleid heeft mensenlevens gekost.” Dat is de titel van een artikel in Het Laatste Nieuws. Die zin gaat over de gezondheidszorg van vandaag en komt uit de mond van Xavier Brenez, onze directeur-generaal. Wij, de Onafhankelijke Ziekenfondsen, pleiten voor een grondige evaluatie van de gevolgen van de vorige staatshervormingen om zo duidelijke doelstellingen voor ons gezondheidsbeleid vast te leggen.
15,4% van de Belgische jongeren tussen de 15 en 24 jaar rookt. Dat is de vaststelling die de gezondheidsenquête van Sciensano vorig jaar publiceerde. Volgens diezelfde enquête rookte de gemiddelde Belg zijn eerste sigaret rond zijn 16de levensjaar. Dit is vroeg, veel te vroeg. In de adolescentie zijn de hersenen nog in volle ontwikkeling en daardoor ook kwetsbaarder voor verslavingen. En dat roken verslavend is, dat weet iedereen maar al te goed.
Vóór de coronacrisis was het al een heet hangijzer, maar in tijden van lockdown is de schermtijd van kinderen en jongeren enkel maar toegenomen. Een goede preventiestrategie blijft nodig.
De hele wereld probeert momenteel de verspreiding van het Covid 19 virus in te dammen. Industrielanden kondigen grote steunpakketten aan voor de economie. In West-Europa zien we tal van sociale maatregelen om wie door de omstandigheden niet meer kan werken, of het nu zelfstandigen of loontrekkenden zijn, te compenseren voor (een deel van) het inkomensverlies. Jammer genoeg vallen desondanks nog heel wat kwetsbare groepen uit de boot.
Binnenkort kunnen we met z’n allen naar het jaaroverzicht 2019 kijken. Gegarandeerd zal het verhaal van baby Pia aan bod komen. Net als bij Victor en Elias enkele jaren geleden opnieuw een schrijnend verhaal van ouders die geconfronteerd worden met een zeer duur geneesmiddel dat hun kind kan helpen. Dergelijke dossiers tonen de uitdaging die nieuwe geneesmiddelen en hun hoge kostprijs vertegenwoordigen voor de financiële duurzaamheid van de Europese gezondheidsstelsels. Voor de oplossing kijkt iedereen naar Europa. Maar wat kan Europa doen?
In 2013 was er Victor, 2 jaar later volgde Elias en nu is er Pia. De problematiek van dure geneesmiddelen staat volop in de kijker, maar duurzame oplossingen blijven grotendeels achterwege. 5 sleutelfactoren volgens de Onafhankelijke Ziekenfondsen.
Vandaag dinsdag 10 september is een belangrijke dag voor Ursula von der Leyen. Ze stelt haar ploeg van Europese Commissarissen voor de volgende 5 jaar voor. De eerste vrouwelijke Commissievoorzitter en de meest vrouwelijke Europese Commissie ooit, zonder meer een historische dag dus. Op 1 november gaat de nieuwe Commissie aan de slag. En Ursula heeft er duidelijk zin in. "Een Unie die de lat hoger legt", klonk het al in juni.
Op 14 oktober 2018 trekken we met z’n allen naar de stembus voor de Gemeenteraadsverkiezingen. Dat gezondheid een prominent thema zal zijn, is nu al zeker. Gemeentes investeren meer en meer in een kwaliteitsvol gezondheidsbeleid. Welke klemtonen kunnen ze daarbij leggen? De Onafhankelijke Ziekenfondsen steken de hand uit naar de gemeentes met 6 aanbevelingen.
Het taboe over de herfederalisering van bepaalde bevoegdheden brokkelt (eindelijk!) af, ook in het domein van de gezondheidszorg. Op de vooravond van de invoering van de zesde staatshervorming, die aanzienlijke bevoegdheidsoverdrachten naar de deelstaten inhoudt, wijst alles er namelijk op dat de versnippering van de gezondheidszorg eraan zit te komen.
